Di Indonesia, para ilmuwan memulai penelitian berskala besar tentang efek mikroplastik terhadap kesehatan kita. Ini akan menjadi penelitian terbesar hingga saat ini, tulis BBC. “Saat ini tidak ada alasan untuk pesimis, tetapi kami harus menyelidikinya,” kata salah satu ilmuwan.
Mikroplastik adalah partikel plastik mikroskopis yang lebih kecil dari 5 milimeter. Mereka menimbulkan ancaman yang meningkat karena mereka tidak biodegradable. Sebagian besar dari mereka berakhir langsung di lautan dan di pantai karena degradasi sampah yang lebih besar. Mikroplastik juga masuk ke laut melalui selokan, misalnya dengan mencuci pakaian sintetis dan sisa-sisa kosmetik.
Partikel-partikel kecil itu juga telah ditemukan di tubuh ikan dan burung, dan karenanya juga bisa berakhir di tubuh kita. Para ilmuwan semakin khawatir tentang konsekuensi jangka panjang. Sejauh ini, tidak ada indikasi konkret bahwa itu berbahaya, dan sejauh mana, tetapi tidak dapat dikesampingkan.
Sebuah penelitian berskala besar saat ini sedang dilakukan di Indonesia tentang kemungkinan efek kesehatan pada manusia. Polusi plastik adalah masalah besar. Beberapa tahun yang lalu, dalam sebuah penelitian Amerika setelah Indonesia, Indonesia ternyata menjadi penyumbang polusi plastik terbesar di lautan . Sungai dan kanal secara harfiah diblokir oleh sampah plastik gunung, begitu banyak sehingga tentara digunakan untuk membantu .

Bagaimana orang menyiapkan makanan dari laut?

Pakar teknologi Inneke Hantoro dari Universitas Katolik Soegijapranata sedang melakukan penelitian, yang sedang dilakukan di Semarang, sebuah kota industri dengan 1,7 juta penduduk di utara pulau Jawa. Kota ini terletak di pantai, sehingga orang-orang secara tradisional makan banyak ikan dan barang lainnya dari laut.
Dalam fase pertama, 450 sampel dari 6 jenis “makanan laut” yang berbeda dari anak sungai di kota dan lebih jauh dianalisis. Setiap spesies yang diuji ditemukan mengandung mikroplastik. Dalam 85 persen dari ikan nila (ikan) yang diteliti, mikroplastik hadir, persentase terendah adalah dalam kerang, dan itu adalah 52 persen.
Pada fase berikutnya Hantoro dan rekan-rekannya sekarang mempelajari diet 2.000 relawan selama periode 2 hingga 4 minggu.Mereka terutama ingin melihat bagaimana penduduk menyiapkan makanan mereka dan apakah mereka melakukan sesuatu yang dapat mengurangi asupan mikroplastik. Bandeng (ikan susu), misalnya, dimakan utuh, dengan jeroan ayam itik dan semua, yang dapat menyebabkan akumulasi mikroplastik.

“Kita harus menyelidiki masalahnya”

Ad Ragas, ahli biologi, dan ilmuwan lingkungan di Radboud University di Belanda, berpartisipasi dalam penelitian ini. Di BBC, ia meringankan risiko kesehatan segera dari mikroplastik, tetapi masalahnya harus diselidiki.
“Ketahuilah bahwa tidak semua orang mati melalui mikroplastik, kita tahu itu ada di sana, tetapi kita belum tahu apakah ikan mati oleh mikroplastik, atau manusia, tidak ada alasan atau tidak ada bukti untuk pesimis. tidak yakin. ”
Translate : https://translate.google.co.id/
——————————————-
Teks asli:

Welk effect hebben microplastics op onze gezondheid?

 
In Indonesië zijn wetenschappers gestart met een grootschalig onderzoek naar de effecten van microplastics op onze gezondheid. Het zou gaan om de grootste studie tot nu toe, schrijft de BBC. “Er is momenteel geen reden om pessimistisch te zijn, maar we moeten het wel onderzoeken”, zegt een van de wetenschappers.
Microplastics zijn microscopisch kleine plastic deeltjes, kleiner dan 5 millimeter. Ze vormen een steeds grotere bedreiging omdat ze niet biologisch afbreekbaar zijn. Het merendeel belandt rechtstreeks in de oceanen en aan de kusten door de afbraak van groter zwerfvuil. Ook via riolen komen er microplastics in zee, onder meer door het wassen van synthetische kleding en restanten van cosmetica.
Die minuscule partikels zijn ook al teruggevonden in het lichaam van vissen en vogels, en kunnen dus ook in ons lichaam belanden. Wetenschappers maken zich steeds meer zorgen over de gevolgen op lange termijn. Tot nu toe zijn er nog geen concrete aanwijzingen dat het schadelijk is, en in welke mate, maar het kan niet worden uitgesloten.
In Indonesië loopt momenteel een grootschalig onderzoek naar die mogelijke gezondheidseffecten bij mensen. Plastic vervuiling vormt er een gigantisch probleem. Een paar jaar geleden bleek Indonesië in een Amerikaans onderzoek na China de grootste bijdrage te leveren aan de plastic vervuiling in de oceanen. Rivieren en kanalen worden er letterlijk geblokkeerd door bergen plastic zwerfvuil, in die mate zelfs dat het leger ingezet wordt om te helpen.

Hoe maken mensen voedsel uit de zee klaar?

Voedingstechnologe Inneke Hantoro van de Soegijapranata Catholic University leidt het onderzoek, dat uitgevoerd wordt in Semarang, een industriestad met 1,7 miljoen inwoners in het noorden van het eiland Java. De stad ligt aan de kust, dus eten de mensen er traditioneel veel vis en ander lekkers uit de zee.
In een eerste fase werden 450 stalen van 6 verschillende types “zeevoedsel” uit waterlopen in de stad en verder weg geanalyseerd. Elke geteste soort bleek wel microplastics te bevatten. In 85 procent van de onderzochte tilapia (vis) zat microplastics, het laagste percentage zat bij kokkels, en dat was nog 52 procent.
In een volgende fase bestuderen Hantoro en haar collega’s nu het eetpatroon van 2.000 vrijwilligers over een periode van 2 tot 4 weken. Ze willen vooral kijken hoe inwoners hun voedsel bereiden en of ze iets doen wat de inname van microplastics misschien reduceert. Bandeng (melkvis) bijvoorbeeld wordt in zijn geheel opgegeten, met ingewanden en al, wat zou kunnen leiden tot een opstapeling van microplastics.

“We moeten het probleem onderzoeken”

Ad Ragas, bioloog en milieuwetenschapper aan de Radboud Universiteit in Nederland, werkt mee aan het onderzoek. Bij BBC tempert hij de onmiddellijke gezondheidsrisico’s van microplastics, het probleem moet wél worden onderzocht.
“Weet dat het niet is alsof iedereen sterft door microplastics. We weten dat het er is, maar we weten bijvoorbeeld nog niet of de vissen sterven door microplastics, of mensen. Er is geen reden of geen bewijs om pessimistisch te zijn. Maar we zijn niet zeker.”
https://www.vrt.be